Je geliefde als projectiescherm

Alles wat in ons innerlijk leeft en naar buiten komt verlangt naar een spiegel.

Als we verdrietig zijn zien we om ons heen verdrietige mensen.

Als we blij zijn lijkt het alsof heel de wereld vrolijk is.

In een intieme band met een geliefde kan dit tot verwarring leiden.

Zie ik mijn blijdschap in zijn ogen,

of maken zijn blije ogen me blij.

Soms is dat onderscheid tussen ik en jij niet duidelijk.

Als man en vrouw in diepgaande processen komen,

waarbij pijnen uit ver verleden tijden weer naar de oppervlakte komen,

kunnen de projecties zo hevig worden dat je in de ogen van je geliefde weer je vader ziet die je uitlacht en vernedert, of je moeder die je nooit begrijpt, of een ex die precies hetzelfde deed.

De beelden van vroeger gaan dan verkleven met momenten van het heden.

Ze zijn dan net zo echt en levendig als toen, alleen de pijn wordt nu door je geliefde opgewekt.

 

Heel vaak maakt dit ook pijn, verdriet of afwijzing wakker bij je geliefde

en voor je het weet zit je in een mallemolen waarbij je niet weet

wat van jou en wat van je geliefde is.

 

Dit is één van de valkuilen die zo typisch zijn aan processen in klas 3 en 4.

 

Praten helpt dan meestal niet meer, tenzij je de techniek hebt geleerd die ik in het inzicht: "je binnenste naar buiten brengen" beschrijf.

Tijdelijke coaching kan de kortste weg zijn om hier doorheen te komen.