In mijn leven draait alles om mij want ik heb veel ellende meegemaakt en vind het normaal dat anderen hier rekening mee houden en zich in alles aanpassen aan mij. Ik ben immers het slachtoffer van veel onrecht en heb er recht op om nu met respoect behandeld te worden.
Ik vind het normaal dat wat ik wel en niet wil in aanrakingen en vrijen, ook voor mijn partner zijn normen zijn. Hij moet leren om zijn verlangens en wensen op me af te stemmen zonder zich daarbij te kort gedaan te voelen.
Ik negeer zijn wensen en verlangens want dat heb ik vroeger zo vaak gedaan in mijn leven waarbij ik altijd over mijn grenzen ging. Nu bepaal ik wat mijn grenzen en ook zijn grenzen mogen zijn.
Ik ben me er niet van bewsut dat ik mijn partner daardoor in zijn seksuele expressie kwets en verneder. Ik laat niet toe om te zien dat ik door mijn seksuele angst en kramp op mijn beurt een seksuele dader ben die de ander ontkracht, verkracht, verneder en knecht. Ik laat niet toe dat mijn partner uiting geeft aan zijn gevoel dat hij zich tekrot gedaan voelt. Ik voel me zwaar beledigd als hij andere seksuele verlangens heeft dan die ik vervulling wil en kan geven. Ik voel me onveilig als hij met zijn seksuele verlangens andere partners gaat zoeken, ook al wijs ik hem voortdurend af.
Ik ben me er ook niet van bewust dat ik geniet van deze macht en op deze manier ook afreken met wat ze me vroeger hebben aangedaan.