|
|
|
|
School voor Levenskunsten |
klas 2 *Een is de baas, de ander ondergaat.
Pasha of Macha SEKS
In naar schatting 30% van de slaapkamers vrijen we op deze manier met elkaar.
***Slechts in 20 % hiervan is dit onze bewuste keuze omdat onze dominante en volgzame kant precies aansluiten bij elkaar. De keuze is dus vrij en vrijwillig.
***Maar meestal (80 %) leven we deze vorm in onvrede met elkaar. We vrijen als het ware vanuit een "onvrije macht-onmacht" relatie. In deze relatie overheerst macht, angst, onmacht, vernedering en pijn, maar heel vaak zijn we ons hier niet bewust van. We gedogen ook vaak de situatie uit angst om alleen te komen staan.
Een minderheid hiervan vindt vrede in deze seksuele ongelijkwaardigheid omdat de totale balans van geven en ontvangen in deze relatie in evenwicht is.
We kunnen dominant zijn op twee verschillende manieren: De ene manier is waarbij we met onze lusten en verlangens de ander overheersen. De ander manier is waarbij het ontbreken van verlangens en onze seksuele angsten van één van beiden de relatie gaan overheersen.
In beide gevallen heeft één van ons beiden de macht: de variant waarbij degene met seksuele angsten de relatie overheerst komt het meeste voor.
In beide gevallen bepaalt de meest dominante van ons welke wensen en seksuele verlangens vorm kunnen krijgen, wat de spelregels en grenzen zijn. De andere is hier in zijn verlangens ondergeschikt aan. Onze wensen en grenzen wegen dus niet even zwaar. We leven dus vanuit een seksuele machtsongelijkheid waarbij we dit soms openlijk met elkaar bespreken maar vaak ontstaat dit tussen ons sluipenderwijs en blijven onze verhoudingen onbesproken.
In al deze varianten kan zowel de man als de vrouw de dominante positie innemen. Een man zal makkelijker domineren met zijn seksuele verlangens, een vrouw met haar seksuele kramp en angsten.
DOMINANTIE IN HET ZOEKEN NAAR GENOT:
In de ene slaapkamer zien we een paar waarbij de man dominant is in het uitleven van zijn seksuele verlangens en genot en we vrijen daarbij op de volgende manier: We zijn als man overheersend in onze seksuele verlangens en onze vrouw is ons bezit die ons dient en behaagt. Als man zijn we geobsedeerd door onze seksuele lusten en als vrouw zijn we een gewillig object dat ten dienste van deze lusten staat. We willen als man onze seksuele verlangens ongeremd uitleven en hebben daarvoor steeds meer en spannender ervaringen nodig om ons vervuld te voelen, maar deze vervulling is slechts van korte duur. Alle frustraties in ons leven worden op een seksuele manier uitgekuurd. Soms zijn we als man lief en zacht om onze vrouw goed te stemmen, soms zijn we gemeen, dreigend en hard. Onze vrouw wordt zo bespeeld en afhankelijk gemaakt dat ze ons in al onze seksuele wensen tegemoet komt en dient. Ze moet er totaal voor ons zijn want we hebben een continue honger naar prikkels en genot die bevredigd moeten worden. Onze vrouw is daarin ons seksobject dat altijd beschikbaar moet zijn voor ons. Vaak is één vrouw niet genoeg en is onze seksuele honger zo groot dat dit zelfs tot seksueel geweld en verkrachting leidt. Ons onverzadigbaar gevoel heeft zijn wortels in een diepe en pijnlijke kwetsing en afwijzing tijdens onze kinderjaren.
Als vrouw voelen we geen andere keuze dan alles te ondergaan. We voelen ons machteloos maar laten ons gebruiken en ons verkrachten. We leven helemaal in de macht van onze man die heerst en beveelt. We leven zonder rechten en inspraak. We kennen zelfs niet onze eigen verlangens en wensen en kennen ook onze grenzen niet. Door onze man te behagen zorgen we ervoor dat hij zachter omgaat met ons. We ondergaan en laten ons seksueel gebruiken en trachten er zo weinig mogelijk bij betrokken te zijn. De gevoeligheid in onze vagina raakt steeds meer afgestompt en soms ervaren we genot als willoos object. We voelen geen respect voor onszelf en onze man. We hebben meestal geen hoge dunk van onszelf en meestal voelen we ons al van in onze kinderjaren waardeloos.
We trekken elkaar in onze seksuele dader en slachtofferrol dus ook vaak onbewust aan.
Alleen de uitspattingen in deze vorm worden in de media als seksueel partnergeweld gezien.
In de andere slaapkamer bepalen de seksuele wensen en verlangens van de vrouw het vrijen. Als vrouw spelen we meestal het spel van de seksuele verleiding waarbij we onze en andere mannen aantrekken en afstoten. We hebben als vrouw macht over onze man waarbij we hem naar onze pijpen leren dansen. Door onze man de ene keer naar ons toe te halen en de andere keer van ons af te stoten spelen we als vrouw ons seksuele machtspel uit en maken we onze man gedwee en volgzaam. We krijgen alles van hem wat we maar wensen, hij kruipt voor ons en slooft zich uit om al onze wensen te vervullen, maar nooit is het goed genoeg. Onze eisen worden steeds groter. We gebruiken daarbij geen bruut geweld zoals mannen doen maar ons fijn raffinement waarmee we mannen laten hunkeren naar ons en hen dan een kleine beloning geven of hen afwijzen en vernederen. We zorgen er als vrouw op deze manier voor dat onze seksuele wensen vervuld, gediend en bevredigd worden en als we geen zin hebben in hem negeren we hem. Onze man is beschikbaar als ons lustobject maar dit geeft vaak slechts kortstondig genot omdat we wel genot krijgen maar ons niet bemind voelen. Immers een ontkrachte man is niet in zijn mannenkracht en kan ons niet zijn liefde geven. Hij geeft ons zijn onderdanigheid en volgzaamheid waarvoor we uiteindelijk als vrouw geen respect meer voelen. Ons zelfrespect en respect voor onze man gaan verloren. Maar als femme fatale breiden we onze akties uit tot andere mannen en genieten we van onze macht om hen in onze val te lokken. We genieten er als vrouw van om mannen te vernederen en klein te maken. Vaak ligt hier een afrekening met kwetsingen uit onze kindertijd aan ten grondslag en zijn we bang om ons aan een man over te geven maar we zijn ons hier meestal niet van bewust. Ons verlangen naar liefde en overgave blijft meestal onvervuld omdat we wel macht hebben maar ons niet geliefd voelen.
Het duurt vaak heel lang voor we als man inzien dat we de speelbal zijn van onze vrouw. Haar gedrag ziet er vaak lieflijk en begrijpelijk uit. Ze kan ons maken en ons breken, maar we raken verslaafd aan haar aandacht. Soms genieten we als man van deze rol als het aansluit bij onze wensen, maar meestal voelen we ons vernederd, ontkracht en misbruikt. Als reactie hierop krijgen we vaak agressieve fantasieen die we in werkelijkheid niet kunnen uitleven naar haar. We verliezen ook vaak onze mannelijke kracht, voelen ons gecastreerd en worden impotent.
Maar al deze ervaringen sluiten aan bij onze houding naar onszelf waarbij ons gevoel van mannelijke eigenwaarde al jarenlang heel gebrekkig is.
DOMINANTIE VANUIT DE ANGST VOOR GENOT
In weer een andere slaapkamer gaat het er heel anders aan toe: de seksuele dominantie wordt hier bepaald door de seksuele onmacht. We zien een seksueel gekwetste vrouw/man die in haar/zijn seksueel verlangen is geblokkeerd en een "seksueel gezonde" vrouw/man die in haar/zijn seksuele verlangens hierdoor wordt bepaald.
We hebben als gekwetste man of vrouw de seksuele macht en bepalen eenzijdig wanneer en hoe we vrijen, wat er tijdens het vrijen gebeurt en wat de grenzen zijn. Alleen als wij zin hebben om te vrijen kan er gevreeen worden. We verwachten daarbij van de andere (degene met een gezond seksueel verlangen) dat deze zich volledig aanpast aan ons. Hij/zij heeft daarbij geen inspraak. We vinden het normaal dat de verlangens van de ander ondergeschikt zijn aan onze eigen wensen. Eigenlijk zijn we als gekwetste niet tot een "normale" seksuele relatie in staat maar dit hebben we niet bij het aangaan van de relatie aan onze geliefde verteld of ons seksueel onvermogen is pas tijdens onze relatie naar boven gekomen. Maar onze seksuele gekwetstheid is nu dominant.
We zien dan ook in deze slaapkamer dat de gezonde partner van deze man/vrouw worstelt met zichzelf. Hij voelt zich in zijn seksualiteit opgesloten en onderdrukt. Hij is het slachtoffer van het onvermogen van de andere, wordt in zijn seksuele kracht afgewezen, vernederd en ontkracht. Dit kan zelfs zeer extreme vormen aannemen.
Op deze manier zien we in deze slaapkamer dat elk slachtoffer op zijn beurt weer een dader wordt. De seksueel gezonde wordt op zijn beurt gekwetst. Hij/zij kan zich hierbij neerleggen waarbij langzaam zijn seksuele verlangens zullen uitdoven en hij kan ook impotent worden. Als zijn/haar seksuele kracht sterk blijft zal echter zijn seksueel verlangen zich splitsen. Hij/zij zal een seksueel dubbelleven gaan leiden, hetzij in werkelijkheid, hetzij in fantasie.
In deze slaapkamer zijn de dominantie en onmacht heel bepalend voor de relatie maar in onze cultuur zal deze vorm niet als partnergeweld worden gezien, immers we leven in een cultuur waarin geaccepteerd wordt dat degene die minst zin heeft om te vrijen, het vrijen in zijn geheel mag bepalen en de ruimte voor slachtofferschap groot is. Daarbij verliezen we evenwel uit het oog dat elke houding als slachtoffer ons op onze beurt in een relatie weer tot dader maakt wat de liefdesrelatie en seksuele relatie tussen mannen en vrouwen schaadt.
Paren die in deze manier van vrijen vastlopen kunnen bij mij voor coaching terecht.