Het ouderschap brengt verantwoordelijkheden mee.

1. Het ouderschap is levenslang.

Je hele leven zal jij de ouder zijn van het kind dat uit jou is verwekt. Via je ouderschap geef je zelf ook je genetisch materiaal door dat, ook na je dood, in je kinderen verder leeft. Ouderschap is een levenscheppende creatieve daad.
 

2. Er is een verschil tussen partnerschap en ouderschap.

Het partnerschap heb je in vrijheid en liefde gekozen. Liefde is vrij en kan je niet binden en in een vorm vastzetten. Liefde duurt zolang het voor allebei in je leven rijkdom geeft. Of je nu samen blijft wonen of gaat scheiden maakt niet uit als de liefde is verdwenen is de liefdesrelatie en het partnerschap voorbij. Leef je leven en laat je kinderen getuige zijn van wat partnerschap kan betekenen. Betrek ze niet in je eigen leven, laat ze alleen getuige zijn. Laat ze alle kanten van een leven in liefde zien dan zijn ze in hun eigen leven goed voorbereid.
 

3. Jullie kinderen blijven levenslang recht houden op ouders die elkaar levenslang blijven respecteren ook al hebben ze geen relatie meer met elkaar.

Jullie kinderen zijn uit jullie beiden voortgekomen. Kinderen willen in de ogen en woorden van hun ouders hun wederzijds respect voor elkaar blijven zien, dan kunnen ze zichzelf blijven respecteren. Ze kunnen wel verdragen dat je vreugde, verdriet en pijn met elkaar meemaakt, maar ze kunnen geen verwijten verdragen.
Het maakt niet uit of jullie als partners samenwonen of gescheiden zijn. Jullie kinderen hebben levenslang recht op jullie respect voor elkaar.
 

4. Jullie kinderen hebben er recht op dat jullie zich verantwoorden naar hen voor de keuzes die jullie in hun leven hebben gemaakt.

Als ouders hebben jullie keuzes gemaakt, vaak toen jullie kind nog heel klein was. Het is een periode waar hij zelf geen herinneringen meer over heeft maar die hem in belangrijke mate gemaakt heeft tot wie hij is.
Het is goed om je naar je kinderen te verantwoorden en op al hun vragen, waar ze vroeg of laat mee komen, eerlijk antwoord te geven. Je bent ook maar een gekwetste mens die soms de kracht van je kind versterkt heeft en vaak geschaad.
 
Als ouders de moed hebben om zich te verantwoorden naar hun kinderen zullen andere authoriteiten misschien ook de moed krijgen om zich te verantwoorden naar hun volk. Voor kinderen is dit ook een mijlpaal in hun leven. Vaak tot laat in hun volwassenheid durven ze niet vrij hun eigen levenskeuzes maken omdat ze bang zijn voor de afkeuring van hun ouders. Het voelt voor hen alsof ze zich moeten verantwoorden naar hun ouders tot ze de rollen kunnen omdraaien en beseffen dat hun ouders zich dienen te verantwoorden naar hen. Het is niet de bedoeling dat kinderen daarbij de schuld gaan geven aan hun ouders over alles wat in hun leven is misgegaan. Het is de bedoeling dat ze zichzelf leren verstaan in al hun angsten en patronen en de verantwoordelijkheid opnemen om zichzelf te gaan helen. Op deze manier kunnen kinderen in liefde en respect naar hun eigen ouders leven.
 

5. Accepteer dat je altijd een goede en een slechte ouder bent.

Als ouder doe je liefdevolle en kwetsende dingen met je kind, zoals je ook liefdevolle en kwetsende zaken doet met jezelf. Ook al doe je dit meestal niet bewust en weet je niet wat voor je kind als liefdevol en als kwetsend overkomt, accepteer dat je altijd een goede en een slechte ouder voor je kind bent. Soms zul je er later als ouder versteld van staan als je kind vertelt hoe hij jou als ouder ervaren heeft en wat voor hem de fijnste en de lastigste ervaringen met jou zijn geweest. Een ander kind kan je weer heel andere ervaringen vertellen. Elk kind vormt zijn eigen indrukken en eigen gevoeligheden en deze zijn allemaal verschillend en waar voor hen.
 

6. Ouderschap verplicht tot inzicht in jezelf en respect voor jezelf.

Als je ouder bent en een kind naar zijn volwassenheid begeleidt is een goede doorleefde zelfkennis belangrijk. Doorleefde zelfkennis is kennis die je binnenin jezelf voelt leven. Je moet voelen hoe je wat in je leeft overbrengt naar buiten. Je moet contact voelen met je angsten en verwachtingen. Je moet je bewust zijn van je onvervulde behoeften en van wat je emotionele voeding in je leven geeft. Zo ben je je ervan bewust wanneer je als ouder de neiging hebt om je te voeden aan je kind en wanneer je kind voor jou gaat zorgen. Zo weet je wanneer je jouw angsten of verlangens vermengt met het leven van je kind. Als ouders aan zichzelf geen respect en waardering kunnen geven gaan ze van hun kinderen verwachten dat zij dit geven. Op deze manier worden de onvervulde verlangens naar liefde en erkenning van de ouders door hun kinderen ingevuld. Deze ouders verwachten liefde, respect en waardering van hun kinderen. Ze willen dat hun kinderen voor hen presteren zodat ze er trots op kunnen zijn. Ze willen dat hun kinderen hen geven wat ze zelf in hun kindertijd hebben gemist.
 

7. In ouderschap is onderscheid tussen je macht, onmacht en kracht belangrijk.

Als ouder heb je veel macht over je kind. Het is niet moeilijk om een kind dat van jou afhankelijk is bang te maken en te knechten. Je hoeft alleen maar je macht te gebruiken en je kind doet precies wat jij wilt. Als ouders kan je je kinderen breken door je gezag en authoriteit en door hen je liefde te onthouden. Macht is een krachtig wapen.
 
Vaak ga je als ouder je macht gebruiken als je je zelf het meest onmachtig voelt. Je bent moe, gehaast, hebt ruzie of je voelt je zelf gekwetst. Dit zijn dankbare momenten om je op je kinderen af te reageren want die zijn altijd wel ergens in de buurt. Het vraagt veel zelfkennis om je ervan bewust te zijn wat je kwetsbare omstandigheden zijn. Je kind voelt het verschil in jou als je je kracht gebruikt en niet je macht. Als je je kracht gebruikt voelt hij dat je niet de baas wil zijn over hem. Hij voelt alleen je stevigheid, je kracht en je respect voor jezelf en voor hem. Je kind zal zich door deze ouder makkelijker laten leiden. Dit voelt veilig voor hem.
 

8. Accepteer dat ouderschap een liefde en haat relatie is met je kind.

Je bent een gekwetst mens. Gekwetste mensen liggen altijd overhoop met zichzelf en met alle mensen om hen heen, je kinderen zijn daar geen uitzondering op. Zolang we niet vanuit innerlijke eenheid kunnen leven zal deze dualiteit ons altijd parten spelen.
 
Je houdt van jezelf maar je kan jezelf genadeloos de grond inboren. Je houdt van je levensgezel maar je kan hem ook wel figuurlijk vermoorden. Zo is ook je relatie met een kind dat je begeleidt. Je houdt van je kind maar je ergert je ook heel vaak aan hem.
 
Deze tegengestelde gevoelens zijn heel normaal. Ze hebben allebei ruimte nodig. Maar het is ieders verantwoordelijkheid om zijn eigen ergernissen op te ruimen net zoals je je eigen huisvuil opruimt. Ergernissen zijn niet voor de ander bedoeld, ze ontstaan in jou. Door ze tijdig op te ruimen kan je ervoor zorgen dat de relatie weer schoon en stromend kan zijn. Als je dit niet doet hopen de ergernissen zich op en ga je je afreageren op de ander. Als je boos bent op je kind ga naar het bos, ga schreeuwen of op een kussen slaan en voel liefde voor alle ergernissen die in je leven en nu naar buiten komen.
 

9. Leer van jezelf te houden en zorg goed voor jezelf.

Ouders offeren zich vaak op voor hun kinderen, maar dat put uit. Kinderen zien dan een model van uitgeputte mensen die moe zijn en altijd voor hen klaar staan. Zulke ouders doen hun plicht maar op die manier kunnen hun kinderen niet hun liefde en hun vreugde zien.
 
Het is een groot geschenk voor je kind als je goed voor jezelf zorgt zodat je stromend en blij kan leven. Zo heeft het kind een model van liefde en blijdschap in zijn leven. Zelfs als je weinig tijd hebt in je leven, geef je je kind heel veel door goed voor je eigen leven te zorgen. Dit heeft nog het bijkomend voordeel dat je kind niet hoeft te zorgen voor jou en zich niet belast voelt door jou. Het ziet ouders die zelf verantwoordelijkheid nemen voor hun leven en hem niet verantwoordelijk stellen voor hun gelukkig leven.
 

10. Vader en moeder zijn er allebei verantwoordelijk voor dat er geen harts- of seksueel misbruik ontstaat.

Ouderschap betekent dat je je liefde en seksuele energie met elkaar leeft.
Kinderen hebben recht op een veilige relatie. Het is belangrijk dat jullie met elkaar je verlangens en je liefde leven, dan is de pool van beide harten vervuld. Als één van beiden daar geen vervulling in ervaart dan zal de liefdesenergie, die vaak een bezitskarakter krijgt, wegstromen naar één of alle kinderen. Een kind krijgt dan de liefdesenergie die eigenlijk voor je geliefde is bedoeld. Deze vorm van misbruik zie je vooral bij moeders die zich met al hun liefde op hun kinderen storten.
 
Het is even belangrijk dat jullie met elkaar je seksuele energie uitwisselen zodat ook deze energie tussen jullie verbonden is. Als één van beiden hierin onvervuld is, vaak is dit in deze pool de man, zal de seksuele energie weglekken naar één van de kinderen van het andere geslacht. Dit wordt dan een mogelijke bron voor seksueel misbruik.Vader en moeder zijn er beiden verantwoordelijk voor dat er geen harts- of seksueel misbruik ontstaat.